busje komt zo

Vanmorgen duurde de busrit naar het werk ietsje langer dan gewoonlijk.


De voorlaatste halte voor de autostrade (ik pak steeds de sneldienst als ik kan) deed de bus achteraan psssschtttt!!! Bussen, doen wel vaker psssschtttt, dus op zich niets om je zorgen over te maken. Gewoon een compressor die wat druk wilt aflaten of zo.

De bus draait gezwind de autostrade op, en bolt aan 100 km/h richting Antwerpen. Vroemmm.
Na enkele kilometer klinkt er plots nog een ander geluidje. Doorheen de vroemmm klinkt er een flapflapflap.
Ik was na het ge-psssschtttt al een beetje ongerust dat er iets niet in orde was met de bus, maar ik dacht dat ik me maar inbeeldde dat het achterstuk van de gelede bus wat scheef hing.

Maar er was dus wel degelijk iets mis, want enkele honderden meters verder ging de bus aan de kant staan. Er kwam een dikke stinkende rookpluim van achter de bus.
Daar stonden we dan met een kapotte achterband, in de middle of nowhere, het hol van Pluto, Hoevenen genaamd.


Gelukkig hebben we daar niet al te lang moeten staan, want achteraan zitten in een bus op de pechstrook terwijl er voortdurend tientonners rakelings langsscheren is niet meteen gezellig.

Na minder dan 5 minuten kwam er een bus van de Polder voorbijgesjeesd. Die ging iets verder ook opzij staan, en kwam achteruit over de pechstrook tot bij ons gereden. Iedereen(*) mocht overstappen op de lege bus, want zijn ritten voor BASF zaten er op.

De vriendelijke reddende buschauffeur (rit BASF 8) heeft zelfs het hele parcours van bus 771 verder afgemaakt, en iedereen netjes ter bestemming gebracht. In een bus met airco, muziek en zachte zeteltjes.

Hoera voor buschauffeurs!



(*) Iedereen, behalve de mevrouw met de buggy en de chauffeur van de kapotte bus, die wachtten op de depannage van de Lijn.