Stickertjes

Het is me toch wat met die bussen van de Lijn.
Bussen die te laat komen zijn vervelend, maar sowieso ben ik er toch lekker sneller dan met de auto. Bussen die te vroeg zijn, dát is pas irritant.
Gisteren vertrok de bus verdorie de volle twee minuten te vroeg. En dat terwijl ze vlak naast het grote infobord met de klok stond. En ik stond natuurlijk aan de overkant van de straat te wachten op een groen oversteekmannetje. Grrmmmbl.

Een bus later en wat bushaltes verder stond er een gans nest politiewagens bijeengetroept. En wat verder kwamen een bus tegen die achterstevoren werd voortgesleept. De kapotte voorruit deed niet veel goeds vermoeden. Vandaag las ik in de krant dat een onvoorzichtige motard zich tegen de bus te pletter had gereden. Een beetje fataal.
Het leven is hard, maar niet zo hard als de voorkant van een bus.




Toen wij daar passeerden waren de ziekenwagens al weer weg.
Maar het Rode Kruis stond nog aan het kruispunt ... stickertjes te verkopen!

Die mensen van het Rode Kruis, dat zijn echte ramptoeristen. Ga maar na: overal waar er iets ergs gebeurt duiken ze op. En dan zijn ze zelfs niet te beschaamd om daar zomaar hun tentje op te zetten. Ramptoeristen.