In den hof

Hoera, ook de tweede zijgevel is ondertussen bekleed met leitjes. Ook de voorgevel begint zwart te tooien. Nog een paar mooie nazomerdagen, en het is eindelijk af.



De bomen beginnen hun eikels kwistig in het rond te strooien, dus tijdens het werken is het een komen en gaan van muizen en eekhoorns.
Met veel geduld heb ik een muisje tot op 50 cm kunnen benaderen. Onderstaande foto is getrokken met een oude Zuico 50mm f1.8 lens van Patric, die dankzij een tussenring ook op mijn fototoestel past.

de duiker, zijn hand, en de reuzin

Vorig weekend was het ongeëvenaarde theatergezelschap Royal de Luxe weer te gast in Antwerpen.

Het hele spektakel is erg surrealistisch en betoverend. Het mooiste bewijs: enkele honderdduizenden mensen staan in dikke rijen langs het kattendijkdok om de reuzen uit te wuiven, velen -zelfs volassenen- met tranen in de ogen. (check atv.be voor een mooie reportage)

Het ideale moment dus om nog wat te gaan spelen met de nieuwe camera. Het leverde zo'n 1000 foto's op. Na een strenge selectie en doorgedreven bewerking levert dit volgende set op:

fotootje

De werf, deel 34: zijgevel

Ik had twee weken verlof, en ik heb niet stilgezeten. Binnen begint alles een beetje op zijn plooi te vallen, dus ik heb me vooral op de buitenkant geconcentreerd.

Sinds zaterdagmiddag is de westgevel eindelijk volledig bekleed met leien.


Het werk is erg traag gevorderd, en ik heb bijzonder veel schrik gehad op de hoge stelling, maar het resultaat mag er wezen denk ik.





Oorspronkelijk was de bedoeling dat de leien er vorige zomer al volledig tegen hingen, maar helaas hadden we dat werk erg onderschat. Bovendien moesten we wachten tot de ramen geplaatst waren, en trouwe lezers weten dat die veel vertraging hebben gekend. Helaas hebben de leien uit het reeds aangebroken pallet een witte uitslag gekregen. De leien voor de andere gevels komen uit een nog gesloten verpakking en zien er gelukkig veel beter uit. Hopelijk zijn er nog mooie zomerdagen in het verschiet, zodat ook de andere gevels bijtijds af geraken.

luchtfoto

Een poosje geleden was er een fly-in ter gelegenheid van het 100 jarige bestaan van het vliegveld van Brasschaat.
We hebben er een luchtdoop met de helicopter gedaan, en de piloot was zo vriendelijk om over ons huisje te vliegen.

Hieronder een foto met een nagebootst tilt-shift effect. Herken je ons huis?



(Op de foto is overigens ook sas 5 te zien, waar gisterenavond een tragisch duikongeval plaats heeft gevonden)

fototoestel

Het oude fototoestel is langzaam de geest aan het geven.
Dus met de premie van de dakisolatie hebben we dan maar een nieuw fototoestel aangekocht, een olympus E450 instap reflex.

Binnenkort dus een verse lading foto's van de bouw op de blog.
Maar de titel van de blog indachtig, wordt de eerste foto er een van een schip uit de tall ships race.

de werf, deel 33: toilet

Onze eerste kamer is eindelijk af: het toilet.

Nog een beetje geduld tot het water aangesloten kan worden, en we kunnen aan verhuizen beginnen denken.

de werf, deel 32: vloeren

Hoera, de 200ste post.

Dat vieren we met wat foto's van de parket (die er ondertussen toch al een maand of twee ligt)
VOOR: de chape:


TIJDENS: verlijming van het lamellenparket.
(één van de weinige dingen op de bouw die we niet zelf hebben gedaan)



Na: netjes opgeschuurde Iroko Kambala (fsc gekeurd uiteraard).


Boven hebben we om budgettaire redenen geen parket laten leggen.
Bovenop de dragende osb platen is er nog een laag osb gekomen, en die is opgeschuurd, en vervolgens met witte olie behandeld. Het resultaat mag er ook zijn.

de werf, deel 31: En toen was er licht...

en een kast vol kabeltjes.

de werf, deel 30: Fermacell the sequel

De pret met de Fermacell houdt niet op. Enkele sfeerbeelden:


Bij een goed uitgevoerde houtskeletbouw wordt doorgaans gebruik gemaakt van een leidingenspouw om alle elektriciteit en sanitaire leidingen te verbergen. Wij hebben er echter voor gekozen om alle stopcontacten en dergelijke in binnenmuren te voorzien, zo winnen we 6 cm nuttige ruimte per muur. Enige uitzondering is de zijmuur van de keuken, en verder drie schakelaars die uitgevoerd zijn met speciale luchtdichte hollewanddozen.

Wand van de keuken vol met bekabeling.

De luchtdichting zit op de OSB wand, zodat kabels of stopcontacten deze niet doorprikken.

In de berging hebben we een inbouwtoilet voorzien. Ik zag er wat tegenop, maar het was eigenlijk een leuk werkje. De pot wordt pas opgehangen nadat de vloer betegeld is.

Inbouwtoilet

De gyproc plafond is niet enkel gevoegd, maar ook volledig uitgeplamuurd. Een verschrikkelijk langdradig en vervelend werkje.

Om het schuurwerk wat vooruit te laten gaan hebben we een grote schuurmachine gehuurd. De voegpasta van de Fermacell platen is immers behoorlijk taai om handmatig te bevechten, en mijn gewone schuurmachine zou het niet lang overleven met alle fijn stof.

Resultaat van al dat schuren: letterlijk alles is overdekt met een laagje ultrafijn stof. En helaas niet enkel op de werfzone... kuch, kuch!

De werf deel 29: Fermacell

Sinds de ramen en het glas geplaatst zijn, zijn we er weer volle bak ingevlogen.
Oorspronkelijk was gepland om de vloer halverwege januari te laten plaatsen. Tijdens het kerstverlof hebben we dan ook al het mogelijke gedaan om zo veel mogelijk binnenafwerking te plaatsen. De achterstand door de late plaatsing van de ramen hebben we echter niet meer kunnen inhalen. Gelukkig hebben we de parketleggers nog kunnen uitstellen.


Het grootste werk van de laatste weken was het plaatsen en afwerken van de fermacell-bekleding. Deze gipsvezelplaat kan je vergelijken met gyproc, maar dan wel vele malen sterker en stootvaster.Gelukkig konden we op hulp rekenen voor de plaatsing van het plafond, want met 12 kg per plaat is het geen licht werkje. De meeste platen zijn ondertussen geplaatst, maar het afwerken van de hoeken en de voegen is nog niet voltooid.

Meten, zagen, nieten, schroeven, voegen plamuren,... Fermacell gaat nooit vervelen

Alvorens de platen te hangen moesten alle leidingen natuurlijk mooi weggewerkt worden: electriciteit, stuurkabels domotica, water, riolering, ventilatie... het werd een heel gepuzzel.

kabelspaghetti (klik foto aan om te vergroten)

Tussen de keuken en de leefruimte, en rond het toilet hebben we lichte scheimuurtjes van Ytong geplaatst. En vervolgens gepleisterd met dunplamuur.

Ytong muurtjes

Nog een leuk projectje: tussen keuken en leefruimte komt een grote schuifwand. Ook dit hebben we zelf in elkaar geknutseld. Het heeft wat moeite gekost om de rail mooi in de plafond in te werken, en om het 120 kg zware gevaarte op te hangen, maar het resultaat mag er wezen.

de wording van een schuifwand

Tot slot nog wat mooie prentjes van het huisje en omgeving in wintersfeer.

De werf deel 28: de ramen

Zoals bij zowat elke levering voor onze bouw, liep het ook met de ramen grondig fout.
Drie weken geleden werden uiteindelijk dan toch de raamkaders geplaatst. Mooi ingepakt in een multiplex omkasting, om alles perfect luchtdicht te kunnen afwerken.

De raamkaders zijn gemaakt uit Sipo, een harde houtsoort. Het is geen speciaal thermisch onderbroken passiefhuis-kader geworden: deze kosten veel meer en zijn naar onze smaak niet erg mooi. Maar bovenal: de extra grote raamvlakken en speciale omkasting in de voorgevel zijn niet mogelijk met de standaard passiefhuisramen die van de fabrieken uit Duitsland en Oostenrijk komen.
Dus we hebben lang moeten zoeken naar een vakman met ouderwetse vakkennis, die toch de moderne technieken van extra isolerend drievoudig glas onder de knie heeft.


De ramen zijn dus drie weken geleden geplaatst. Ondanks een leverbevestiging van de glasproducent, was het glas echter niet tesamen met de ramen op de werf toegekomen. De rit stond ingepland, maar het glas was nooit geproduceerd. Of zoiets. Vooral niet proberen te snappen en geduld bewaren, is de boodschap.


Na twee weken extra wachten is het glas vorige vrijdag dan eindelijk toch tot in Sint-Job geraakt. Met behulp van de vrachtwagenkraan zijn de twee grootste glaspartijen op hun plaats gebracht. 375 kilo, droog aan de haak.

De deuren en kleinere ramen heeft Michel van VZWooninrichting eigenhandig geplaatst.
Tegen de middag zat alle glas er netjes in.

Klinken en sloten zijn er helaas nog niet. Maar het belangrijkste is dat we het binnen nu kunnen opwarmen en verder afwerken. Net op tijd voor de vrieskou.

de werf, deel 27: Dak

Nog 1 nachtje slapen, en hij komt!

Neen, niet de Sint, maar de lang verwachte ramenman.

De laatste week was het even spannend, want de wind heeft lelijk huisgehouden. De plastiek in de ramen is hier en daar gescheurd en de verdiepingsvloer is goed nat geworden, maar verder zijn er geen calamiteiten te melden.

Dus -hoera!- ook de leitjes op het dak zijn netjes blijven liggen. En om dat te vieren krijgt u een fotoreportage van de wording van het dak.

Het begon ooit met de dakbalken. 35 cm hoge FJI's die in één beweging de uitbreiding overspannen. Zwaar en 'grellig' daar boven in de leegte.

Boven op de dakbalken komt een bandijzer kruis. En vervolgens een waterdicht onderdak van Celit. Deze houtvezelplaten zijn stevig genoeg om over te lopen en ook een beetje isolerend.

Leggen van de Celit, zoals steeds veilig vastzittend in het valharnas.

Optrekken van de loodzware ingewerkte dakgoot


Op het onderdak komen de tengellatten en panlatten.

Vol goede moed begint Stijn aan het plaatsen van de leitjes. Keurig volgens het boekje: afschuining aan de zijkant, stormhaken, extra nagels aan de randen,...

2 maanden later zijn eindelijk de laatste leitjes aan de beurt. Zeker de laatste vierkante meter is een echt huzarenstukje, omdat er nergens nog plek is om hamer, nagels, leitjes, haken, schroefmachine,... te leggen.

Met trots presenteren we u het afgewerkte dak