de werf, deel 19: montagedag 4

Gisteren was de laatste montagedag. Om 23u30 hadden we geen fut meer om nog een verslagje bijeen te typen, dus dat krijgt u nu.

's Ochtends werden de laatste balkschoenen bevestigd, en werden de vloerbalken op hun plaats gelegd. Een aantal OSB platen werd provisoir vastgelegd om alvast een werkvloer te hebben.


Vervolgens werden de twee voorste wanden netjes gemonteerd.


De achterwand was iets problematischer. Deze is erg hoog, en moeilijk hanteerbaar vanop de ladders en de voorlopige vloer. En wat erger is: de wanden waren net iets te breed. Wegens de onvolledige leveringen hadden we eerst de zijwanden gemonteerd, om dus nu te constateren dat de wanden er niet tussen passen. Na uren schuren, zagen, nagels trekken en vloeken is het uiteindelijk toch gelukt om een wandje voldoende in te korten, en alles er tussen te passen.

Geen moment te vroeg, want eigenlijk hadden we al op weg moeten zijn om het kraantje terug naar de verhuurdienst te brengen.


Balans: alles wat per se met de kraan geplaatst moest worden, staat er. De dakbalken en de beplating hadden we ook nog graag gezet tezamen met de aannemer, maar dat is dus niet gelukt. Misschien dan toch nog maar op zoek naar een dakwerker die nog voor het bouwverlof een dagje wilt komen helpen?

de werf, deel 18: montagedag 3

Vanmorgen was de tweede levering er. Alweer een bijna volle oplegger.

Na het lossen van de vrachtwagen zijn we heel de voormiddag zoet geweest met het plaatsen van de balken. Die waren net iets te lang (of we hebben de wanden iets te dicht bij elkaar geplaatst, het is maar hoe je het bekijkt). Na veel schaven, passen en kloppen zijn ze mooi op hun plaats gekomen.

En dan was het tijd voor de vloerbalken, alvorens de verdiepingswanden geplaats kunnen worden. Vol goede moed hebben we met ontzettend veel geduld en een massa ellendige spijkers de balkschoenen bevestigd.

En toen sloeg het noodlot ongenadig toe: de balkschoenen bleken te smal voor de vloerbalken. Opnieuw een telefoontje naar Jonckheere dus.

Die bevestigden de vergissing, en stuurden een spoedlevering met de juiste balkschoenen. Om 18u30 stond David hier met de juiste balkschoenen. Hij kreeg meteen de smalle exemplaren terug mee, want die hadden we intussen weer gedemonteerd. Na het eten in hotel mama en papa hebben we nog met de nodige haast zoveel mogelijk balkschoenen op hun plaats gehangen, alvorens de klok 22u sloeg.

Geraakt alles nog gemonteerd morgen? Het wordt bijzonder spannend...

de werf, deel 17: montagedag 2

Na een nachtje rust en een verse koffie zijn we er deze ochtend weer volop ingevlogen.

We hadden de draai te pakken, tegen de middag stond het ganse gelijkvloers op zijn plaats én in het lood én stevig verankerd.

Zicht op de berging

Helaas stootten we vervolgens weer op problemen. Het ganse skelet was dinsdag geleverd, op twee balken na. Na een telefoontje met Jonckheere bleken ze nog in productie. Donderdagochtend zullen ze toekomen, tezamen met de vloerbalken, de dakbalken, en de beplating van het dak. Helaas zijn deze twee balken cruciaal: alle voor en achterwanden staan hier op vast. Met andere woorden: in de namiddag restte ons niet veel werk meer. We hebben veel moeite gedaan om de zijwanden reeds te monteren en af te schoren, zodat we morgen meteen van start kunnen.

Hopelijk lopen we niet veel extra vertraging op, want vrijdagavond moet de kraan terug naar de verhuurder. Als de weergoden ons zo gunstig gezind blijven lukt het wel.

Hoogste deel van de zijwand

Stevig stutten, want de dwarsmuur kunnen we nog niet plaatsen

Stijn en Stijn op 3m boven de grond

Verankering van de gestapelde wanden

Laatste foto van de avond: de zijwanden staan er, het hoogste punt is al bereikt

de werf, deel 16: montagedag 1

De kop is er af, vandaag zijn we eindelijk gestart met de montage van ons nieuwe huis.

Rond halfacht vanmorgen stond er een grote oplegger voor de deur, op de voet gevolgd door een cameraman en een vertegenwoordiger van Jonckheere, de leverancier van het skelet. Blijkbaar wilden ze een promofilmpje draaien. Daar is echter niets van in huis gekomen, want er waren wat problemen... Men had verkeerd verondersteld dat de werfkraan meteen alles van de opligger ging tillen, zodat die daarna door kon rijden. Helaas is onze voortuin niet groot genoeg, en zou dat sowieso enkele uren in beslag hebben genomen. Na wat onprettige discussies is alles toch opgelost geraakt: de oplegger blijft hier staan, en de vrachtwagen rijdt zonder oplegger terug naar Gent [en wij betalen een extra transport :-( ].

Parkeerdruk, en onderschat probleem in Sint-Job

Alvorens de meccano in elkaar te steken werden de laatste stukken stelregel geplaatst. Die zorgt ervoor dat het houten geraamte verankerd zit aan de fundering. In vorige post kon je lezen dat die stelregel met een apart transport ging toekomen. Helaas kwam dit pas maandag rond 16u toe, en waren die paar uurtjes die ons toen nog restten onvoldoende om alles af te hebben. Rond 10 u vanmorgen zat dit werk er dan toch op, en nam onze sympathieke aannemer, Stijn Van Asch, zijn hyperprofessionele laser om te controleren of de Ytong opstand en de stelregel wel waterpas staan. En dat doen ze perfect, hulde aan onszelf!

Montage van de stelregel, maandagavond

Controle van de pas

Eindelijk konden we van start gaan met het echte werk: het opbouwen van het skelet.
We hebben zo hard gewerkt dat er nauwelijks foto's zijn. Stay tuned, morgen ongetwijfeld meer.

En we zijn vertrokken!

Daar vliegt een stukje inkomhal

planning

Vandaag helaas slecht nieuws gekregen: het houtskelet zal niet op tijd klaar zijn...

Het nieuws kwam niet geheel onverwacht, want men wou maar niet officieel bevestigen dat het skelet er op tijd ging zijn. De plannen zijn heel laat doorgestuurd naar het studiebureau, het studiebureau heeft ruim zijn tijd genomen, de productie kan de grote vraag vlak voor het bouwverlof niet volgen,...

Gelukkig is de vertraging niet dramatisch: op dinsdagochtend zou de oplegger moeten arriveren.
Dat betekent dat de (dure!) montagekraan slechts 1 dag staat te niksen op de werf.

Na lang aandringen heeft Jonckheere toegezegd om de stelregels met een ander transport te leveren. Ze zouden morgen moeten toekomen, zodat we er dit weekend mee aan de slag kunnen. Als de stelregel goed geplaatst is, kunnen we er dinsdag met volle snelheid tegenaan gaan, en halen we hopelijk de achterstand in. Spannend!

de werf, deel 15: gieten vloerplaat

De bekisting en wapening smeekten om beton, en ze hebben er niet lang op moeten wachten. Maandag 8 juni stonden er twee mixers van Janssens bouwmaterialen uit Brecht voor de deur, met een lading van 16 m³ verse beton. (C25/30 EE2 S4 dmax22.5 voor de kenners)

Gelukkig spreidt het beton van de vloerplaat zich makkelijker uit dan dat van de sleuven enkele weken geleden.

Om alles mooi vlak te krijgen hebben we een trilbalk gehuurd bij Riba Rent. Het vergde wat oefening, maar ik denk dat het resultaat er wel mag zijn.

de werf, deel 14: voorbereiding vloerplaat

Door de hevige regen liggen de werken deze ochtend tijdelijk stil. Het ideale moment om even een stand van zaken op te maken.

Na de doortocht van de graafmachine was er nog veel werk om de laag zeefzand perfect gelijk te leggen. Met behulp van een zelfnivellerende laser hebben we een aantal stoepstenen perfect op niveau gelegd. Omdat deze stenen 5 cm hoog zijn, vormen ze meteen de ideale ondersteuning/afstandshouder voor de wapening van de vloerplaat.







Vervolgens kwam er een laag plastiek over, en dan is het de beurt aan de wapening. We hebben geen traditionele kruipkelder die op stroken is gefundeerd, maar een dragende vloerplaat op volle grond. Om vervormingen tegen te gaan heeft deze plaat een boven- en een onderwapening. Veel staal dus, en ook veel werk.






Rondom rond zie je oude isolatieplaten die een tweede leven tegemoet gaan, als verloren bekisting. Verse beton zet een heel grote druk op de bekisting, en daarom zijn de slappe isolatieplaten aan de achterzijde gesteund met houten piketten en een grote berg zand.


Nu moest enkel nog de bovenzijde van de bekisting perfect waterpas geplaatst worden. Gelukkig merkten we nog net op tijd dat er een grote speling zit op de niveau's die onze goedkope (Aldi) laserwaterpas aangeeft. Met behulp van een geleende digitale waterpasdarm is het toch nog goed gekomen, 1000x dank aan Patrick.